walić się

walić się I – walnąć się {{/stl_13}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'uderzać samego siebie, uderzać się niechcący': {{/stl_7}}{{stl_10}}Walić się w piersi ze skruchą. Walnąć się o wystający korzeń. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'uderzać jeden drugiego, zderzać się jeden z drugim': {{/stl_7}}{{stl_10}}Walili się po gębach. Walnęli się głowami. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'ciężko upadać, kłaść się': {{/stl_7}}{{stl_10}}Walić się ze zmęczenia. Walnąć się do łóżka. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}walić się II {{/stl_13}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'ulegać zniszczeniu, popadać w ruinę; rozwalać się': {{/stl_7}}{{stl_10}}Dom walił się ze starości. Walić się w gruzy. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'spadać z dużej wysokości': {{/stl_7}}{{stl_10}}Patrzyli z przerażeniem, jak samolot walił się na łąkę. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'unicestwiać się, upadać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Walą się czyjeś plany, przedsięwzięcia. Monarchia waliła się. ZOB.choćby się góry, mury waliły [choćby się waliło i paliło]; świat się wali; żeby [choćby] się świat walił {{/stl_10}}